Bir şantiyede birkaç kalın kablo varsa ve sadece büyük bir akımın içinden geçtiğini biliyoruz, ancak akımın tam değerini bilmek istiyoruz, akla gelen ilk şey kabloyu kesmek ve seri olarak bir ampermetre bağlamaktır. Ancak, telin daha kalın olduğunu, taşıdığı akımın ne kadar yüksek olduğunu ve daha kalın telleri işlemek için daha zor ve tehlikeli hale geldiğini biliyoruz. Ek olarak, doğrudan bağlantı bulmak zor olan büyük şartname ampermetre gerektirir. Böyle durumlarda, mevcut transformatörlerin nasıl kullanılacağını öğrenmeliyiz.
Mevcut transformatörler nelerdir? Mevcut transformatörler aslında mevcut dönüşüm cihazlarıdır (CT). Ana fonksiyonları, belirli bir orana göre, kablolardan geçen büyük akımlardan ölçüm amaçlı küçük bir akımı indüklemektir. Elektrikli ekipman ve iletim hatları genellikle birkaç yüz ila birkaç bin amper arasında değişen yüksek akımlar taşır. Bununla birlikte, kullandığımız sayaçlar, en fazla birkaç on amper ölçebilir, bu da elektrikli ekipmanın akımıyla eşleşmez. Mevcut transformatörler, büyük akımları eşleştirmeyi sağlamak ve algılama ve sayaç okuma personelinin güvenliğini sağlamak için küçük akımlara dönüştürür.
Ulusal şartnamelere göre, bir akım transformatörünün ikincil sargısının nominal akımı, 5A veya 1a'ya eşit olarak ayarlanır. Ne zaman 1A kullanmalıyız, ne zaman 5A kullanmalıyız, ya da birini kullanabilir miyiz? Aslında, bunun için belirli düzenlemeler var. Genel olarak, tercih edilen değer 5a'dır, ancak iletim mesafesi büyük olduğunda, 1A seçilmelidir. Bunun nedeni, 1A devresinin güç tüketiminin azalması ve daha uzun iletim mesafelerine izin vermesidir.
Birincil tarafın aralığı ne olacak? Daha büyük her zaman daha mı iyi? Zorunlu değil. Genel olarak, tipik bir aletin doğruluğu, aralığın % 60% 'ünde en yüksektir. Bu nedenle, hesaplanan akımın % 1.3 oranında çarpılması, tam ölçekli değeri verecektir. Örneğin, otobüs akımı (yani birincil akım) 600A ise, birincil akım 600x1.3 ≈ 800A olarak seçilmelidir. Bu, birincil akım 600A olduğunda, cihazın işaretçisinin tam olarak % 60% veya yolun üçte ikisi olmasını sağlar. Bu, güvenli ve daha doğru ölçümleri garanti eder.
Uygun akım transformatörünü seçtikten sonra, kabloyu içinden geçirmemiz gerekiyor. Mevcut transformatörün birincil akımı terminal p1'den girer ve terminal p2'den çıkar. P1 tarafındaki tel güç kaynağı tarafına bağlıyken, P2 tarafındaki tel yük tarafına bağlanır. Bazı ölçüm ekipmanlarının, enerji sayaçları gibi akımın polaritesi veya yönü için gereksinimleri vardır, bu nedenle doğru yönlendirmeyi sağlamak önemlidir. Şartnamelere göre, güç kaynağı üstten ise, P1 yukarı doğru bakmalı ve P2 aşağı doğru bakmalıdır. Güç kaynağı alttan ise, kurulum sırasında P1 aşağı doğru bakmalı ve P2 yukarı doğru bakmalıdır. Bu şekilde, mevcut transformatör kablodan akımı indükleyecek. İkincil akım, terminal S1 üzerinden akar, ampermetre pozitif terminaline girer ve ampermetre negatif terminalinden çıktıktan sonra, mevcut transformatörün terminal s2'sine akar. Prensip olarak, terminal S2 topraklanmalıdır. Bazı akım transformatörleri birincil nominal, L1, L2 ve ikincil nominal, K1, K2. olarak etiketlenmiştir. Bu sadece terminolojide bir farktır ve fonksiyonlar aynıdır.
İndüklenmiş akım belirli bir çoklu tarafından azalır. Bu azaltılmış akım daha sonra bir metre (ampermetre) ile ölçülür ve ölçülen sonuç gerçek sonucu elde etmek için belirli bir çoklu ile çarpılır. Örneğin, bir kablonun akımını ölçmemiz gerekiyorsa, önce kabloyu 200/5 akım transformatöründen geçiririz (200/5 aslında 40 oranlıdır) ve sonra akım transformatörünü bir ammeter metreye bağlayın. Ampermetre 4A okursa, kablodaki gerçek akımın 4x40 = 160A olduğunu hesaplayabiliriz. Bir 200/5 ampermetre bağlıysa, okuma doğrudan 160A gösterecektir. Bu durumda, mevcut transformatör akımı 40 faktörle azaltır ve ampermetre okumayı 40 faktörle genişletir, bu yüzden hesaplamaya gerek yoktur.